1. Co to jest faktura uproszczona?
Faktura uproszczona to alternatywa dla standardowej faktury VAT, dostosowana do specyficznych
potrzeb transakcji o niższej wartości. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, może ona zastąpić
tradycyjną fakturę VAT w określonych sytuacjach, znacznie upraszczając proces rozliczeniowy.
Główną cechą faktury uproszczonej jest to, że wymaga ona znacznie mniej danych niż standardowa
faktura VAT. Faktura uproszczona nie może przekraczać kwoty 450 zł brutto (100 euro- kurs
NBP z dnia poprzedzającego wystawienie faktury).
Faktura uproszczona musi zawierać dane takie jak:
-data jej wystawienia;
-kolejny numer, nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny
identyfikuje fakturę;
-numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku;
-numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub
podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi;
-data dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi, jeżeli została
określona i różni się od daty wystawienia faktury;
-nazwa (rodzaj) towaru lub usługi;
-kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym także w formie rabatu z tytułu
wcześniejszej zapłaty, jeżeli nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
-kwotę należności ogółem.
2. Paragon z NIP-em a faktura uproszczona w 2025 roku
Paragon fiskalny do kwoty 450 zł brutto (100 euro) z numerem NIP nabywcy stanowi fakturę
uproszczoną, na podstawie której nabywca będzie mógł odliczyć podatek VAT oraz zaliczyć ten
paragon do kosztów firmy. Innymi słowy faktura uproszczona jest traktowana jak standardowa
faktura, na jej podstawie podatnik może skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego, jak
również zaliczyć wydatek do kosztów uzyskania przychodów.
3. Paragon z NIP jako faktura uproszczona – nowe stanowisko KIS
W 2025 roku Krajowa Informacja Skarbowa (KIS) utrzymuje dotychczasowe stanowisko dotyczące
traktowania paragonów z numerem NIP nabywcy jako faktur uproszczonych, pod warunkiem
spełnienia określonych kryteriów. Zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy o VAT, paragon fiskalny
może być uznany za fakturę uproszczoną, jeżeli:
-wartość transakcji nie przekracza 450 zł brutto lub 100 euro,
-paragon zawiera numer NIP nabywcy oraz sprzedawcy,
-paragon zawiera dane pozwalające określić kwotę podatku dla poszczególnych stawek
4. Kiedy nie możesz wystawić faktury uproszczonej?
Fakturą uproszczoną nie można dokumentować:
-sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju i sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
-sprzedaży dla której na fakturze nie jest podawany NIP nabywcy
-wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT);
-wewnątrzwspólnotowego świadczenia usług (WNT);
-w przypadku przekroczenia kwoty 450 zł (100 euro)
5. Faktura do paragonu – kto może ją otrzymać?
W przypadku sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej potwierdzonej
paragonem fiskalnym fakturę na rzecz podatnika podatku lub podatku od wartości dodanej wystawia
się wyłącznie, jeżeli paragon potwierdzający dokonanie tej sprzedaży zawiera numer, za pomocą
którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od
wartości dodanej.
6. Faktura uproszczona w pliku JPK V7 – jak należy wykazać?
Jeżeli faktura uproszczona jest traktowana tak samo jak faktura standardowa, to powinna zostać
wykazana w nowej strukturze pliku JPK_V7 w osobnej pozycji. Podatnik ma obowiązek ująć ją w
ewidencji w taki sposób, aby została wyszczególniona w rejestrach VAT oraz pliku JPK_V7.
Dodatkowo obowiązkowo musi zmniejszyć wartość sprzedaży ewidencjonowanej za pośrednictwem
kasy fiskalnej o wartość faktur uproszczonych w taki sposób, aby przychody nie zostały zdublowane.
7. Czego faktura uproszczona nie musi zawierać
Faktura uproszczona nie musi zawierać:
-imienia i nazwiska lub nazwy nabywcy towarów lub usług oraz jego adresu;
-miary i ilości dostarczonych towarów lub zakresu wykonanych usług;
-ceny jednostkowej towaru lub usługi bez kwoty podatku (cena jednostkowa netto);
-wartości dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty
podatku (wartość sprzedaży netto);
-stawki podatku;
-sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami
podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
-kwoty podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące
poszczególnych stawek podatku;